Waarom ik ben wie ik ben!
Ik ben geboren in Iran, een land met een rijke cultuur en historie, maar mijn verhaal begint niet alleen daar. Ik groeide op in een liefdevolle familie, waarin zorgzaamheid een centrale rol speelde. Mijn oudere zus, die een handicap had en twintig jaar geleden overleed, heeft een diepe indruk op mij gemaakt. Door haar leerde ik al vroeg in mijn leven wat verantwoordelijkheid echt betekent. Ze had veel zorg nodig, en mijn ouders en ik stonden altijd voor haar klaar. Maar in die toewijding vergat ik vaak mezelf. Mijn jeugd draaide om zorgen voor anderen, wat me soms deed vergeten hoe belangrijk het was om ook voor mezelf te zorgen. Dat evenwicht zou later een belangrijk thema worden in mijn leven.
Op mijn 22e kwam er een groot keerpunt: ik emigreerde naar Nederland. Een nieuwe cultuur, een nieuwe taal, en een nieuw leven vol mogelijkheden en uitdagingen wachtten op mij. Toch voelde ik al snel een diep verlangen om mezelf beter te begrijpen. Diep vanbinnen wist ik dat de patronen uit mijn verleden – het voortdurend voor anderen zorgen en mezelf op de achtergrond plaatsen – me ook hier zouden blijven achtervolgen. De verhuis was niet alleen fysiek; het werd de start van mijn innerlijke reis naar zelfontdekking.
Na het afronden van mijn studie architectuur maakte ik een bewuste keuze: ik volgde mijn passie voor mensen en koos voor een carrière in het onderwijs. In de interactie met anderen ontdekte ik niet alleen hun verhalen, maar ook mijn eigen drijfveren en waarden. Toch was er iets wat niet klopte. Ondanks mijn succes voelde ik me uitgeput. In 2017 werd ik geconfronteerd met een burn-out. Het was alsof mijn lichaam en geest me dwongen om eindelijk stil te staan bij mezelf.
Die periode van rust en reflectie bleek een keerpunt. Voor het eerst in lange tijd had ik de ruimte om echt naar mezelf te luisteren. Ik leerde mijn eigen grenzen kennen en begon te begrijpen hoe belangrijk het was om ook voor mezelf te zorgen. Waar ik vroeger altijd ‘ja’ zei, durfde ik nu ‘nee’ te zeggen wanneer het nodig was. Het voelde alsof er een diepere, bijna goddelijke kracht in mij ontwaakte. Deze transformatie gaf me de moed om mijn dromen na te jagen en mijn eigen pad te volgen zonder schuldgevoel. Het was het begin van mijn bewustwordingsproces – een proces dat me zou leren mijn verleden te omarmen en actief mijn toekomst vorm te geven.
Maar het leven had nog meer lessen voor mij in petto. In 2021 bracht het leven opnieuw zware uitdagingen, maar deze keer was ik beter voorbereid. In plaats van toe te geven aan negatieve gedachten, leerde ik zelfbeheersing. Ik koos ervoor om veerkrachtig te zijn, mijn gedachten te transformeren en mijn leven in eigen handen te nemen. Ik besefte dat ik de held van mijn eigen verhaal kon zijn.
In 2022 besloot ik een nieuwe stap te zetten: ik begon aan een masteropleiding. Dit bood me niet alleen de kans om mijn innerlijke processen verder te verkennen, maar ook om mijn vaardigheden als coach te verfijnen. In 2024 rondde ik deze opleiding succesvol af, en sindsdien gebruik ik de opgedane kennis dagelijks – zowel in mijn persoonlijke leven als in mijn werk. Deze reis heeft me niet alleen sterker en veerkrachtiger gemaakt, maar het heeft me ook geleerd hoe ik anderen kan coachen in hun eigen proces van zelfontdekking en groei.
Wat ik tijdens mijn reis heb geleerd, is dat persoonlijke ontwikkeling niet toevallig gebeurt. Het vraagt moed, doorzettingsvermogen en vooral zelfbewustzijn. Als je niet weet wie je bent, waar je goed in bent, en wat je nog moet leren, dan blijf je vastzitten in je comfortzone. Groei begint wanneer je bereid bent die zone te verlaten en jezelf uit te dagen. Reflectie is daarbij een krachtig hulpmiddel – het helpt je om te leren van je ervaringen en steeds weer nieuwe stappen te zetten.
Mijn missie is nu helder: ik wil anderen helpen om hun eigen kracht te ontdekken en de verantwoordelijkheid te nemen voor hun persoonlijke groei. Iedereen heeft de mogelijkheid om in beweging te komen en zijn of haar eigen pad te bewandelen. Het enige wat nodig is, is de eerste stap.
No responses yet